Badanie kału jest podstawowym nieinwazyjnym badaniem, które niesie ze sobą dużą wartość diagnostyczną. Dzięki wiedzy o obecności konkretnych pasożytów u naszych pupili możemy przeprowadzać odrobaczanie celowane, z użyciem konkretnych preparatów. Choroby pasożytnicze oprócz objawów ze strony przewodu pokarmowego (np. biegunki, wymioty, krew w kale) powodują pogorszenie ogólnego stanu zdrowia zwierząt, wpływają na jego odporność i często prowadzą do bardzo poważnych powikłań. Poza informacjami na temat ewentualnych chorób pasożytniczych badanie to dostarcza nam również ogólnych danych na temat funkcjonowania przewodu pokarmowego i strawności zjadanych pokarmów.

Informacje o ewentualnych pasożytach przewodu pokarmowego są dla nas istotne zarówno z punktu widzenia zdrowia zwierząt jak i ich właścicieli, ponieważ część z tych chorób to schorzenia zoonotyczne (możemy się nimi zarazić od naszych zwierząt).

Pasożyty u zwierząt powodują:

– biegunki
– zaparcia
– krew/śluz w kale
– problemy z trawieniem
– niedrożność przewodu pokarmowego w przypadku silnej inwazji
– wzdęcia
– wymioty
– apatię
– spadek/brak apetytu
– utratę masy ciała lub spadek/brak przybierania na masie (w przypadku zwierząt młodych)
– niedożywienie (upośledzenie wchłaniania substancji odżywczych)
– zaburzenia wodno-elektrolitowe
– spadek odporności
– kaszel i katar
– uniemożliwiają wytworzenie odpowiedniej odporności poszczepiennej

U psów i kotów występują pasożyty, które nie reagują na standardowe odrobaczenie (jednorazowe “profilaktyczne” podanie tabletki/pasty), a wymagają kilkudniowej terapii (nierzadko złożonej, kilkoma lekami).

W przychodni podczas badania sprawdzamy:

– cechy makroskopowe próbek (konsystencja, kolor, uformowanie, obecność śluzu, krwi oraz resztek pokarmowych)
– badanie flotacji z odwirowaniem (na obecność jaj oraz larw pasożytów)
– wykonujemy rozmaz, który jest następnie barwiony i badany pod mikroskopem
– test SNAP Giardia

Przeprowadzany test SNAP Giardia służy do wykrywania obecności pierwotniaka Giardia. Wykazuje on dużą specyficzność i skuteczność w wykrywaniu cyst w próbkach kału. Giardioza jest najczęstszą przyczyną biegunek pasożytniczych . Na inwazję szczególnie narażone są zwierzęta przybywające w większych skupiskach zwierząt, takich jak schroniska; chodzące na spacery do parków. Cysty tego pasożyta są niezwykle odporne na czynniki środowiska, mogą przetrwać nawet kilkanaście miesięcy w wilgotnym środowisku. Cysty mogą być również wydalane przez zwierzęta bez objawów klinicznych, co zwraca szczególną uwagę na wykonywanie okresowo badań profilaktycznych.
Ze względu na niewielkie rozmiary cyst tego pierwotniaka jest on trudno wykrywalny podczas “rutynowego” badania ogólnego kału metodą flotacji.

Badanie kału zalecamy zawsze:

– szczeniętom i kociętom podczas pierwszych wizyt (warto przynieść je ze sobą już na taką wizytę, lub dostarczyć dzień wcześniej do przychodni)
– dorosłym psom i kotom bez objawów jako badanie profilaktyczne (szczególnie u zwierząt, które przebywały w dużych skupiskach zwierząt – hotele dla psów, domy tymczasowe, schroniska)
– jako element diagnostyki oraz w tracie terapii wielu schorzeń, szczególnie biegunek i wymiotów

Wyniki badania kału otrzymujecie Państwo w formie pisemnej, a czas oczekiwania na rezultaty to 2-3 dni robocze.

Nasza przychodnia współpracuje również z laboratoriami, które umożliwiają wykrycie pasożytów “niestandardowych” przy użyciu najnowocześniejszych metod (PCR, ELISA), na podstawie wykrycia fragmentu DNA. Takie badania wykonywane są wyłącznie na zlecenie lekarza prowadzącego.

Jak zebrać i przechowywać próbki?

Do badania dostarczamy co najmniej 3 próbki kału danego zwierzęcia – zbieramy kał z 3 kolejnych dni (odstęp między próbkami minimum 18 godzin), do osobnych pojemników. Najstarsza próbka może zostać dostarczona do badania maksymalnie sprzed 7 dni (dopuszczalne jest zbieranie próbek np. co drugi dzień, w zależności od tego jak często załatwia się zwierzę). Próbki powinny być wielkości orzecha laskowego, najlepiej końcówka kału. Jeśli nie wiadomo gdzie jest koniec, a gdzie początek umieszczamy po kawałku z obu końców do jednego pojemnika. W badaniu nie przeszkadza niewielka ilość kociego żwirku.
Pojemniki opisujemy datą i imieniem zwierzęcia. Pojemniki na kał można zakupić w przychodni lub aptece (ważne, aby były to pojemniki bez podłoża). Dopuszczalne jest przyniesienie próbek w pojemnikach na mocz, natomiast nie można przynosić próbek w woreczkach używanych na spacerach z psami.
Próbki należy przechowywać w lodówce (nie mrozić), w zamkniętym pojemniku zbiorczym.
Tak oznakowane próbki można przynosić do przychodni do przechowania codziennie w godzinach otwarcia.

Piśmiennictwo:
ESCCAP Polska
Capcvet.com